کریز دتکتور مروابن

دندانپزشـک، گاهـى اوقـات ممکـن اسـت در تشـخیص پوسـیدگى با مشـکلاتى مواجـه شـود. شناسـاگر پوسـیدگى، تـا حـدى ایـن اطمینـان را از محل پوسـیدگى میدهد که به دندانپزشک در برداشت موثر عاج پوسیده کمک میکند. شناسـاگر پوسـیدگى کمـک بسـیار خوبـى در دندانپزشـکى محافظه کارانه اسـت. ایـن محصـول بـه حفـارى لایـه عـاج پوسـیدگى زدایـى شـده و عفونـى شـده خارجـى کمـک مـى کنـد و امـکان حـذف بهینـه پوسـیدگى را فراهـم مـى کند. همچنیـن از بـه حداقـل رسـاندن حـذف عـاج سـالم و عـاج قابـل مینـرال شـدن مجـدد (رمینرالایزبـل) کمـک مـى کنـد که باعـث محافظـت عاج، سـلامت پالپ و در نتیجه حفظ حداکثرى بافت سالم مى شود. عـاج پوسـیده از دو لایـه تشـکیل شـده اسـت. لایـه بیرونـى دیکلسـیفاى شـده و آغشسـته بـه باکتـرى اسـت. ایـن لایـه قابـل رمینرالیزاسـیون نیسـت و بایـد برداشـته شـود. در عیـن حـال، لایـه داخلـى فقـط تـا حـدى دیکلسـیفاى شـده و عفونـى نشـده اسـت. ایـن لایه هنوز قابل معدنی شدن مجدد است و باید تا حد امکان حفظ شود.